تمر هندی کشتی اصل (250 گرمی)
50,000 20%
40,000 تومان
تمر هندی کشتی اصل (250 گرمی)
تمر هندی درختی بزرگ و بسیار زیبا است که با نام های دیگر نظیر خرمای گجرات ، خرمای هندی، خمار، خوش، حومن، خنجه، تمر، خبجه، انبله، حمز، حمر، چیت چک، صبار، حومر، صبادا نیز شناخته می شود. این درخت در مناطق گرمسیری به ویژه هندوستان پراکنده بوده و میوه های آن بسیار خوشمزه است. مصرف تمر هندی به شکل میوه و یا در انواع غذاها در کشور هند، پاکستان و حتی قسمت های جنوبی ایران مانند بلوچستان، بسیار متداول است. این میوه علاوه بر طعم بی نظیری که دارد، خواص دارویی و درمانی داشته و در طب سنتی به عنوان ملین و مسهل صفرا استفاده می شود. علاوه بر بخش گوشتی میوه تمر هندی، هسته آن نیز مصرف دارویی دارد. حال در ادامه این مقاله با خواص تمر هندی بیشتر آشنا شوید.
محل رویش و پراکنش تمر هندی
این درخت بومی هند و آفریقا می باشد و به جزایر آنتیل نیز وارد شده است. در حال حاضر این درخت در اغلب مناطق گرم دنیا که در سی درجه عرض شمالی واقع هستند می روید. در ایران هم در منطقه بلوچستان می روید و کشت می شود.
خواص درمانی میوه تمر هندی
- میوه تمر هندی دارای طبیعت سرد و خشک است.
- باعث تقویت قلب و معده می شود.
- به عنوان ملین ملایمی عمل می کند.
- خنک کننده است و عطش را تسکین می دهد.
- هیجان خون را کاهش می دهد.
- مسهل صفرا و اخلاط و مسکن غثیان و قی صفراوی می باشد.
- خفقان حار و تب های حاره را درمان می کند.
- به روند هضم غذا و درمان اختلالات دستگاه گوارش از جمله یبوست، سوء هاضمه، نرم کردن و تسهیل حرکت غذا کمک می کند.
- دارای خاصیت جبران کمبود ویتامین ث در بدن است.
- برای مقابله و مبارزه با مسمومیت حاصل از زیاده روی در خوردن و جذب روغن دانه های گیاه شوولمگرا (گیاهی است که در درمان بیماری های پوستی موثر می باشد) مفید می باشد.
- پولیپ های میوه آن را در دهان خود نگه دارید و مزه مزه کنید، برای رفع جوش های دهان موثر است.
- اگر قسمت گوشتی میوه تمر هندی را با عرق شاهتره مخلوط کرده و میل نمایید، زردی، یرقان و کهیر را درمان می کند.
- برای رفع حناق و خفقان، تمر هندی را در آب حل کرده و غرغره نمایید.
- ضماد پولیپ های میوه آن سر سوزه (دمل) را باز می کند.
توجه
مصرف ناشتا میوه تمر هندی مضر است و به سینه و طحال آسیب می رساند. همچنین، مصرف بی رویه آن موجب سرفه می شود. مصلح آن نیز کتیرا، خشخاش، بنفشه، عناب، لعاب به دانه با اندک شیرینی می باشد.